Κλείνουμε την χρονιά και μετατρέπουμε την φωνή της κριτικής σε φωνή της Σοφίας!

Μια από τις πρακτικές της ανάλυσης της χρονιάς που τελειώνει πριν ξεκινήσετε τους στόχους είναι να γράψετε τις απογοητεύσεις και τη φωνή του εσωτερικού κριτικού και να μετασχηματίσετε περαιτέρω αυτές τις εμπειρίες σε ένα μήνυμα εσωτερικής σοφίας.

Αυτές τις μέρες, βρείτε χρόνο για την ανάλυση της χρονιάς για να μην μείνετε με την απογοητεύση των ανεκπλήρωτων στόχων του 2024😦

Γιατί στο τέλος της χρονιάς, η απογοήτευση μπορεί να εμφανιστεί πιο έντονα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Και είναι απολύτως φυσιολογικό.

Κοιτάμε ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, ανεκπλήρωτους στόχους, περιττά κιλά που δεν έφυγαν ποτέ, σχέσεις που δεν λειτούργησαν και επαγγελματικά σχέδια που δεν έφεραν τα αποτελέσματα που θέλαμε.

Ας γνωριστούμε με την

«Ανατομία της απογοήτευσης»

Η Brené Brown, γνωστή ερευνήτρια των συναισθημάτων και της ευαλωτότητας, περιγράφει την απογοήτευση ως ένα σύνθετο συναίσθημα που συχνά κρύβει βαθύτερα συναισθήματα ντροπής και φόβου.

Όταν δεν πετυχαίνουμε τους στόχους μας, δεν αισθανόμαστε απλώς θλίψη - αρχίζουμε να αμφισβητούμε την αξία μας.

Το "Δεν έχω χάσει βάρος" μετατρέπεται σε "Δεν είμαι αρκετά πειθαρχημένος" και το "Η επιχείρησή μου δεν έχει αναπτυχθεί" γίνεται "Είμαι αποτυχημένος"😒.

Και παγιδευόμαστε στη «Παγίδα της σύγκρισης»

Στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αυτός ο πόνος ενισχύεται από τη συνεχή σύγκριση του εαυτού μας με τους άλλους. Βλέπουμε τα επιτεύγματα των άλλων φιλτραρισμένα μέσα από το πρίσμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και η δική μας απογοήτευση γίνεται ακόμα πιο έντονη. Συχνά υποφέρουμε όχι από την πραγματικότητα, αλλά από τις σκέψεις μας για την πραγματικότητα.

Η απογοήτευση είναι σημαντικό να την αναγνωρίζουμε και να την αποδεχόμαστε. Το να προσπαθούμε να καταπιέσουμε ή να αγνοήσουμε την απογοήτευση αυξάνει μόνο τη δύναμή της πάνω μας.

Η αναγνώριση και η αποδοχή αυτού του συναισθήματος είναι το πρώτο βήμα προς τη θεραπεία. Όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να νιώθει απογοήτευση χωρίς να τον κρίνουμε γι' αυτό, δημιουργούμε χώρο για πραγματική αλλαγή.

Η αναγνώριση της απογοήτευσης δεν σημαίνει παράδοση. Αντιθέτως, είναι το πρώτο βήμα προς την πραγματική μεταμόρφωση. Αντί να πολεμάμε την πραγματικότητα, μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε ως εφαλτήριο για ανάπτυξη.

Στο τέλος της χρονιάς, όταν η απογοήτευση χτυπήσει την πόρτα της καρδιάς σας, υποδεχτείτε την σαν παλιός δάσκαλος. Αναγνωρίστε την παρουσία της, ακούστε τα μαθήματά της, αλλά μην την αφήσετε να καθορίσει την αξία σας ή το μέλλον σας.

Να θυμάστε: δεν είστε τα επιτεύγματά σας, οι αποτυχίες σας, το βάρος σας ή ο τραπεζικός σας λογαριασμός. Είστε ένα άτομο που αναπτύσσεται μέσα από την εμπειρία, μαθαίνει μέσα από τις δυσκολίες και γίνεται πιο δυνατό μέσα από την αγκαλιά όλων των πτυχών του ταξιδιού σας.

Ποια είναι η σύνοψη της χρονιάς σας;